விரிந்த தீச்சுடர் கேசத்தினைப் பெற்றவராய் சாமுண்டாதேவி பீடத்தின் மீது சுகாசனத்தில் அமர்ந்துள்ளார். தலைமாலையை தலைக்கணிந்தவராய், சூலம், கபாலம் கொண்டவராய் காட்சியளிக்கிறார். மார்பில் நாகத்தினை கச்சையாக உடுத்தியுள்ளார். மண்டையோடுகள் கோர்க்கப்பட்ட முப்புரிநூலை அணிந்துள்ளார். ஆனால் முகத்தில் சாந்தம் தவழ்கிறது. இது சோழர்களின் கலைப்படைப்பாகும்.

சாமுண்டா தேவி சப்த மாதருள் ஒருவர். எமனின் துணைவியாவார். மிகுந்த் ஆவேசத்துடன் இச்சிற்பம் அமைக்கப்படுதல் மரபு. இச்சிற்பம் சோழர் காலத்தியது.